Terapia uroginekologiczna

Nietrzymanie moczu to mimowolne częściowe bądź całkowite wypróżnienie pęcherza moczowego. Wynika ono z nieprawidłowości w funkcjonowaniu pęcherza moczowego bądź mięśni dna miednicy, które otaczają i zaciskają cewkę moczową, zapobiegając wypływowi moczu. Częstość występowania tego wstydliwego problemu u kobiet pojawia się wraz z wiekiem i może dotykać nawet 20-30% młodych kobiet, 30-40% w średnim wieku oraz 30-50% w wieku starszym.
Do najczęstszych typów przewlekłego nietrzymania moczu zalicza się: wysiłkowe nietrzymanie moczu (podczas kichnięcia, śmiechu czy wysiłku fizycznego) oraz nietrzymanie moczu z nagłym parciem. Pierwszy typ spowodowany jest osłabieniem mięśni dna miednicy, do którego dochodzi najczęściej wskutek ciąży, porodu, operacji ginekologicznych, menopauzy czy fizjologicznego procesu ich osłabienia wraz z wiekiem. Wśród możliwości leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu, upatruje się zmianę stylu życia, leczenie farmakologiczne lub bardziej inwazyjne zabiegi chirurgiczne. Jednakże, dla zdrowych kobiet cierpiących na wysiłkowe nietrzymanie moczu w pierwszej kolejności zaleca się rehabilitację mięśni dna miednicy.

Pierwsza wizyta jest konsultacją diagnostyczną z wstępną terapią. W celu określenia problemu pacjentki, przeprowadzany jest dokładny wywiad, ocena postawy ciała oraz testy umożliwiające sprawdzenie napięcia mięśni dna miednicy. Na podstawie zebranych informacji ustala się indywidualny plan terapii, ukierunkowany na złagodzenie objawów bądź całkowite ich wyeliminowanie.
Celem rehabilitacji mięśni dna miednicy w nietrzymaniu moczu jest kontrola postawy, oddechu, poprawa siły oraz wytrzymałości ogólnej, nauka rozluźniania i napinania mięśni dna miednicy (mięśni Kegla), leczenie zespołów bólowych kręgosłupa lędźwiowego w ujęciu o trening dna miednicy.